Annet

Een aantal jaren geleden heb ik een best behoorlijk auto-ongeluk gehad. Ik liep een whiplash op en kon mijn werk niet meer doen. Een traject van revalidatie begon en in de hele periode van zo’n 2 jaar liep ik tegen heel veel dingen aan. Een werkgever die totaal geen begrip toonde en niet mee werkte en de machteloosheid en emoties van mij zelf.

Gelukkig kwam Anita op mijn pad. En wat heb ik ongelooflijk veel steun en begeleiding van haar gekregen. Haar woorden “We kijken niet wat je niet kan, maar we kijken wat je wel kan“ hoor ik in gedachten nog vaak!

Sterker nog, ik gebruik deze woorden regelmatig bij onze puberzoon. Wanneer ik een pittig gesprek met mijn werkgever had, was zij bereid om mee te gaan en ze schoof aan bij evaluatie gesprekken van het revalidatiecentrum. Regelmatig hadden we gesprekken bij ons thuis om te kijken wat de mogelijkheden waren om te re-integreren.

Het UWV gaf aan dat ik mijn “oude” werk als Preventie Assistente bij een grote en drukke Tandartsenpraktijk niet meer zou kunnen uitoefenen en ik werd daarvoor afgekeurd. Ik was zo ontzettend teleurgesteld! Ik ben aangereden door de onvoorzichtigheid van een ander en nu kon ik ook het werk wat ik zo graag deed niet meer doen.

Anita regelde voor mij een meeloop dag in een kleine tandartsenpraktijk om te onderzoeken wat de mogelijkheden voor mij waren. Dit bleek zo positief dat ik uiteindelijk in een andere kleine praktijk toch mijn re- integratie traject kon doen. Anita bemiddelde en ik heb enorme sprongen kunnen maken. Nu jaren later werk ik in een ontzettende leuke tandartsenpraktijk en heb ik zelfs de opleiding Paro Preventie Assistente kunnen afronden.

Ik ben ontzettend dankbaar dat Anita mij zo goed heeft bijgestaan en begeleide, ook op de momenten waar ik de moed dreigde te verliezen. Dank je wel voor “We kijken niet naar wat je niet kan, maar we kijken naar wat je wel kan”!